Twitter’da ‘Dünya Kupası’nı bilenlerle yorumluyoruz’ yayınında Nihat Kahveci, Bağış Erten, Erman Yaşar ve Emre Özcan, Katar’daki turnuvayı analiz ederken, etkinlikte geçmiş Dünya Kupaları ile günümüz kıyaslaması yapıldı.
Bağış Erten, Zinedine Zidane’ın 2006’da hayatının performansını sergilediği turnuvayı unutamayacağını ifade ederken Nihat Kahveci 2002’deki heyecanın inanılmaz bir deneyim olduğuna dikkat çekti.
Kupa öncesi Cristiano Ronaldo gündemi hakkında Erman Yaşar, “Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur.” yorumunu yaparken Emre Özcan, Manchester United eksenindeki tartışmaların Portekiz’i çok etkileyeceğini düşünmediğini ifade etti.
Twitter Space Odası’ndaki etkinlikten satır başları şöyle;
Nihat Kahveci: Dünya Kupası’na çok giden bir ülke değiliz. Ancak kendimi şanslı hissediyorum. 2002 Dünya Kupası’nda kadrodaydım. Ben de dışardan bir Dünya Kupası izlemek istiyorm. İnşallah 2026’da gideriz. 24 sene olacak. Biz katıldığımızda hep renk katıyoruz. Dünya Kupası en üst seviye. Bana hep oynadığım en iyi jenerasyonu soruyorlar. Bence 2002 en iyisiydi. O heyecanı yaşamak inanılmaz. Altın gol oldu, iki krere Brezilya ile oynadık. Güney Kore ile üçüncülük maçı oynadık. Döndüğümüzde bizi F 16’ların karşılaması… Her şey çok güzeldi. Yine gidelim de renk katalım. İyi bir jenerasyonumuz var. Beklentilerimiz büyük. Yıllardır Ronaldo ve Messi konuşuluyor. Ben Messi tarafındayım. Elbette Ronaldo’nun da büyük başarıları var ancak Messi’nin Arjantin’i kazanırsa ben mutlu olurum. Bu kez Arjantin’i tutuyorum. Kolay değil. Arkadaşlarının Messi’ye destek olması gerekiyor.
Erman Yaşar: Üç turnuvanın yeri bende ayrı. En sevdiğim 1998. İlk izlediğim turnuva ise İtalya 90’dı. Oyuncuları bu kadar izleme şansımız yoktu. Kahramanlarımızı Dünya Kupası’nda görebiliyorduk. Çok heyecanlı hissediyordum. En çok keyfi 1998’de aldım. Elbette 2022 de var. Benim hayatım boyunca gördüğüm tek Dünya Kupası. 18-19 yaşındayken kendi takımınızı yarı finale çıkmış görünce, 98’in önüne geçiyor haliyle. 2010’dan sonraki kupalarda, sanırım yaşla ilgili, çocukluğumdaki kurduğum bağı daha az kurduğumu söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: Robert Pires ile 3 sene odada kaldık. 98’de final oynamıştı. Villarreal’de arkadaşımdı. Nasıl bir gurur onun için(Gülerek)
Emre Özcan: Ben İtalya şampiyonluğunu yalnızca 2006’da gördüm. 1982 sonrası tek şampiyonluğu da o. 2006’daki İtalya’ya çok bayılmamıştım. Ancak 1994 Dünya Kupası ve kaçan penaltı… Benim için en önemli turnuva. İlk Dünya Kupası hatıralarımı 1990’dan hayırlıyorum. Ancak ilk gerçek deneyimim 94’tü. O finalde İtalya’nın kaybedişi… Galiba futbolu çok sevdiğimi gösteren turnuvaydı. O finalde hüngür hüngür ağladım. O dönem Brezilya’yı terminatör gibi görüyorduk. Son zamanlarda o algı azaldı. İtalya’nın o dönem o kadar iyi direnmesi, maçı penaltılara kadar götürmesi ve çocukluk hayalimin penaltı kaçırması beni heba etmişti.
Bağış Erten: Benim de kendi adıma hayal meyal hatırladığım kupa 82’ydi. Unutulmaz turnuva ise 86’ydı. Böylece Ronaldo mu Messi’nin mi destekçisi olduğum anlaşılıyordur. Ancak Zidane’ın hayatının performansını gösterdiği 2006’yı da unutmadığımı söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: İstatistiklere baktığımızda Avrupa Şampiyonası gol kralları, sonrasındaki Dünya Kupası’nı kazanıyor. 2020’de de en çok gol atan Ronaldo olmuş. Bu istatistik sürecek mi göreceğiz. Hırslı bir Portekiz takımı göreceğimizi düşünüyorum. Messi’li Arjantin, Neymar’lı Arjantin… Fransa’da önemli eksikler var. Diğer tarafta bir türlü beklentileri karşılamayan Belçika var. Arjantin umarım Messi ile kazanır. Ronaldo’ya baktığımda kibirli ve egolu bir tavır görüyorum. Ancak onunla zaman geçirmiş Mesut, Nuri gibi insanların söylediklerine baktığımızda çok sevecen, cana yakın bir oyuncu. Ronaldo buraya fiziksel olarak ne kadar hazır geldiğini bilmiyorum ama mental olarak güçlü olacaktır.
Emre Özcan: Ronaldo’nun da çok saygı gördüğünü biliyoruz. Röportajlar farklı bir havayı beraberinde getiriyorduk ancak MANU ile ilgili yaptığı açıklamaların Portekiz’i çok etkileyeceğini düşünmüyorum. Ben de Nihat ağabeye katılıyorum. Cancelo ve Bruno Fernandes’in Ronaldo ile sıkıntı yaşadığını düşünmüyorum. İnsanlar buna inanmak istedi. Ronaldo için de Messi’ye yakın bir yaklaşım olacaktır. Ronaldo’nun son Dünya Kupası olduğu kesin gibi. Bu kadar büyük bir efsane varken Portekizli oyuncuların da kenetlenme yaşayacağına inanıyorum.
Erman Yaşar: Ronaldo’nun Manchester United davasındaki haklılığı haksızlığı ayrı bir yana Portekiz’de farklı bir statüsü olduğunu düşünüyorum. Bruno Fernandes kendisi de söyledi. Kendi aramızda şakalaşıyorduk dedi. Cancelo’nun durumu da ortaya çıktı. İnsanlar bunları kaşıyor tabi. Zaten bir oyuncu, Messi ya da Ronaldo için değil kendisi için de Dünya Kupası’nı kazanmak ister. Portekiz’in takım olarak sıkıntıları olduğunu düşünüyorum ama uzun zamandır sorunlar yaşamasının da Ronaldo’ya avantaj getirebileceğine inanıyorum. Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur diyorum.
Nihat Kahveci: Dünyanın en çok yıldızlarına sahip Premier Lig ama İngiltere bir kez kupayı kazanmış. Bunu dikkate almak lazım. Ancak yine de gözardı etmemek gerekiyor. Her takıma karşı bir oyun şekli olan İngiltere’den bahsediyoruz. Genç de bir nesil var hem de tecrübeliler. Ön tarafta da Kane var. Bu turnuvalarda golcün kadarsındır. Arjantin ve Brezilya’dan dolayı çok konuşulmuyorlar. İspanya da var mesela. Önemli bir takım. Onlarda da ileride bir Harry Kane yok. Ancak İngiltere öyle ya da böyle Avrupa Şampiyonası’ndaki etkinliğiyle oynarsa ilerleyebilir. Almanya’yı da unutmamak gerekiyor. Forması bile bir şeyler için yeter.
Erman Yaşar: Benim 1 numaralı favorim Brezilya. 2014 ve 2018’de bu kadar dengeli kadroları yoktu. 2014’te 7 yiyen takımda Neymar güçlü bir silahtı ancak çok net başka yıldızları yoktu. Şu anki takım, bekler hariç tüm pozisyonları güçlü. Dünyanın en formda oyuncularının yüzde 30’u Brezilya’da. Prime Neymar’ın da son turnuvası olabilir. Brezilya zaten iyi kadrolarla gelir ama teknik dirketörleri de çok saygı gören bir adam. Tüm faktörler birleştiğinde Brezilya’yı her takımın bir tık önüne koyuyorum.
Emre Özcan: Oyuncularla bağ kurabilen, aynı dili konuşabilen, ortak bir geçmişi ve kültürü olan teknik adamların daha başarılı olduğunu düşünüyorum. 2014’teki Yunanistan dışında şampiyonların yerli teknik adamlara sahip olduğunu görüyoruz. 2008-2010-2012 dışında birçok turnuvanın daha az hücumcu takımlar tarafından kazandığını biliyoruz. İspanya topla oynamayı seviyor, Arjantin de topla daha çok oynamaya çalışacaktır. Ancak ben dengeli takımların daha çok ön plana çıkacağına inanıyorum.
Nihat Kahveci: 2018’de final oynayan bir Hırvatistan var. Sırbistan ilginç bir takım. Kamerun maçları böyle turnuvalarda her zaman zor olur. Çok atletik oluyorlar. Son dönemde Danimarka iyi oynuyor. Bu turnuvaya da renk katabilir. Uruguay 2 kez kupayı kazanmış. Bu takımlar renk katabilir.
Emre Özcan: Fenerbahçe taraftarları Ekvador’u destekleyebilir ancak Brgihton’dan da 4 oyuncu var. Bunlardan bağımsız Ekvador benim dikkatle izlediğim takımlardan biri. Gruptan da çok net çıkarak geldiler buraya. Hem eğlenceli hem de yetenekli bir takım olduklarını düşünüyorum. Sürpriz bir çeyrek final çıkarabilirler. Gana’nın da ilginç oyuncuları var. Meksika’yı da her turnuvada keyifle izlerim. Japonya’dan da umudum var ancak onların şanssızlığı İspanya ve Almanya’da aynı grupta olmak.
Erman Yaşar: 2010 çeyrek final maçını unutmayız. Gana ile Uruguay’ın yeniden karşılaşacak olması ilginç. Ama o Gana çok iyi bir takımdı. Luis Suarez o hareketi yapmasa yarı finale kadar gelmişlerdi. Bir Afrika takımı kupayı alacaksa o dönem Gana’nın olabileceğine inanıyordum. Bu turnuvada rövanş almak isteyeceklerdir ancak son yılların en iyi Uruguay’a denk geldiler. Japonya da çok iyi bir takım. Çok ahenkli oynayan, formda oyunculara sahip olan bir ekip. Almanya’yı sıkıntıya sokarlarsa inanılmaz şaşırmam. Sırbistan da dikkat çekiyor. Grupta işleri kolay değil. İsviçre gibi bir rakipleri var. Fas’ın da ilginç bir takım olduğunu düşünüyorum. Turnuvaya renk katabilirler.
Nihat Kahveci: Brezilya-Arjantin maçı izlemek isterim.
News
